Turyści przyjeżdżający do Sandomierza chcą poznać nie tylko historię miasta zapisaną na kartach podręczników i w 120 zabytkach. Interesują ich również sandomierskie legendy. Według jednej z legend miasto założył Bolesław Chrobry, który chciał zabezpieczyć państwo przed napadami Rusinów od strony ujścia Sanu do Wisły. Wybudował drewniany gród obronny i kościół Marii Panny, sprowadził rzemieślników z Czech i Niemiec i utworzył nad Sanem osadę, którą nazwano Sandomierzem. Według innego, ustnego podania miasto nie powstało w tym miejscu, w którym jest dzisiaj, ale nieco dalej, w kierunku zachodnim stoją kościoły św. Jakuba i św. Piotra. Przed napadem Tatarów, Sandomierz był piękną i bogatą osadą. Tatarzy zniszczyli gród sandomierski. Dzięki wysiłkowi mieszkańców udało się odbudować miasto bliżej obronnego zamku. Z napadami Tatarów związana jest historia o Halinie, córce kasztelana sandomierskiego, która doświadczyła ze strony wroga wielu nieszczęść. Halina ocaliła miasto podczas kolejnego napadu użyła podstępu: powiedziała Tatarom, że zaprowadzi ich do miasta, bo chce zemścić się na mieszkańcach, od których doznała wielu krzywd. Halina faktycznie wprowadziła Tatarów do podziemi, a mieszkańcy na znak od niej zasypali wejście do podziemi. Chan zabił dziewczynę, a jego wojsko zginęło z głodu.
Legendy miasta Sandomierza
