Z lekcji historii pamiętamy, że Sandomierz był ważnym ośrodkiem społeczno-polityczno-handlowym średniowiecznej Polski. Przebiegały tutaj szlaki komunikacyjne, zatrzymywali się władcy. Miasto rozkwitało. Pamiątką po tych czasach jest Rynek i Zamek. Ciekawostką jest, że zamkowa budowla mogła istnieć w Sandomierzu już w X wieku – wskazują na to badania archeologiczne. Zamek murowany powstał z inicjatywy ostatniego króla z dynastii Piastów, Kazimierza Wielkiego, który wsławił się poprawieniem stanu obronności kraju. Gotyckie (gotyk – styl architektury w średniowieczu) zabudowania obejmowały: dwa budynki mieszkalne z kaplicą, kuchnię, browar, młyn konny, spichlerz oraz bramę ze zbrojownią. W kolejnych wiekach zamku był poddawany licznym przebudowom. Za panowania Zygmunta Starego (w latach 1520 – 1526) rozpoczęta się największa rozbudowa. Prowadzono ją w kilku etapach przez prawie sto lat. Zniknęły średniowieczne obwarowania, a zamek przybrał renesansowy kształt – zarysował się kształt czworoboku. Obecnie Zamek jest siedzibą Muzeum Okręgowego. Jedną z godnych polecenia wystaw jest ekspozycja „Ziemia Sandomierska w pradziejach i we wczesnym średniowieczu” oraz „Dawna wieś sandomierska”. Miłośnikom literatury można polecić wystawę dotyczącą życia i twórczości Jarosława Iwaszkiewicza.
Piastowski zamek w Sandomierzu
